همیشه و در هر زمانی ثابت کرده ایم که در اساس با بحث نظارت و کنترل مشکل داریم و چه بسا این موضوع سهم بیشتری از وخامت وضع موجود را به خود اختصاص داده است.در بازی بسکتبال تیم های ایستک کردستان و آرارات تهران شاهد نوعی برخورد از سوی ناظر بازی با عکاسان بودیم که به خوبی نمایانگر نحوه نگرش و تفسیر آنان از ورزش است.هیچ و پوچ شمردن افراد و انسانها بی شک از بی اخلاقی و خودپرستی صرف ناشی می شود که انسانیت هیچ جایگاهی در آن ندارد.اخلاقی که در هیچ کجا به دنبال آن نبوده و نیستیم.ایشان به راحتی به خود اجازه دادند که مقدس مانند از بالا نگاهی بر زمینی ها انداخته و با خنده ای آغشته به تحقیر نشان دهند که اوضاع تحت کنترل و سیطره ایشان است.به خوبی میشد لذت این نوع نگاه را که در عمق وجودش نفوذ کرده است دید و صد البته که نمایش را هم خوب بلد است.با کت وشلوارهای رایگان همه مجالس ترحیم و تودیع را از آن خود می کند و اینجاست که عاشق عکاسان می شود تا با شات های پیاپی به خلق خوش باور معرفی شود.امان از این همه تظاهر و ریا.الحق که اسکار برای نمایش های بی نظیرتان کم است.اما بیشتر که فکر میکنم پی می برم که مشکل شما نه با عکاسان بلکه با همه مردم است.آنجایی که تصور میکنید همه لذت ها و منافع فقط سهم شما و اطرافیان است و بقیه خدمت گذاری بیش نیستند.البته که اگر کم فروشی های خودمانی ها نبود شما اینطور به خود جرات نمیدادید در سالن خداوند گونه رفتار کنید.شما ثابت کرده اید که برای یکه تازی خود حاضر به قربانی کردن همه هستید حتی داوران تحت نظارت شما که به راحتی اجازه دخالت در کار آنها را به خود می دهید.با ورزشکاران در حال رشد و پیشرفت مشکل دارید.بوی نژادپرستی بی جایتان همه جا را گرفته است.با شادی تماشاگران چین های صورتتان بیشتر می شود و خند ه هایتان برای یارهای باوفایتان است.در عجبم از خلقی که راه را برایتان باز گذاشته اند که بتازید و بسوزانید.کمی بیشتر فکر میکنم انگار پی میبرم که چرا شاهکارهایتان را بیشتر در شهرم میبینم.انگار که با برتری نژادی هم میانه خوبی دارید.اما هر بازی به سالن خواهم آمد و جنگندگی های سهند و پرتاب های کاوان را در تاریخ ورزش کردستان ثبت خواهم کرد به امید روزی که احترام و اخلاق را به فهرست نیازمندی های روزانه تان اضافه نمایید.
اشکان حسن خان پور (ئاگرین)
